Na fakturze wszystko wygląda dobrze – tańszy śrut to niższy koszt zakupu. Jednak w praktyce cena za tonę ścierniwa stanowi jedynie niewielki procent całkowitych kosztów śrutowania (TCO). Reszta to energia elektryczna, stawki operatorów, filtry, części zamienne, przestoje oraz serwisy. Jeśli ścierniwo jest słabej jakości, właśnie te obszary zaczynają generować wydatki, których wcześniej nikt nie planował. W efekcie pozorna oszczędność zamienia się w ukryte koszty, które potrafią podwoić budżet całego procesu.
1. Krótka żywotność
Tanie ścierniwo jest kruche i szybciej się rozpada. Jego żywotność często obniżona jest o rząd od 30 do nawet 70% w stosunku do wysokowydajnych ścierniw. To oznacza częstsze zakupy i większą konsumpcję materiału w skali roku.
2. Nadmierne pylenie
Każda tona niskiej jakości ścierniwa może wygenerować nawet setki kilogramów pyłu. To przekłada się na szybsze zapychanie filtrów, wyższe koszty ich wymiany oraz większe wydatki na utylizację odpadów. Wymiana filtrów w śrutownicach to często wydatek kilku tysięcy euro.
3. Przyspieszone zużycie maszyn
Rozpadające się ziarna i zanieczyszczenia powodują podwyższoną abrazję wewnątrz śrutownicy wirnikowej. W efekcie szybciej zużywają się łopatki, koła rzutowe, taśmy kubełkowe oraz wyłożenia maszyny. Każda awaria to koszt części oraz nieplanowany przestój.
4. Problemy z jakością powierzchni
Tanie ścierniwo ze względu na mniej złożony proces jego produkcji posiada dużą ilość zendry, oraz podwyższony poziom soli w składzie chemicznym. To z kolei prowadzi do słabszej adhezji ze względu na obniżoną odporność antykorozyjną oraz stwarza ryzyko reklamacji od klientów.
5. Przestoje produkcyjne
Nieplanowane postoje wynikające z czyszczenia układu, wymiany filtrów czy naprawy uszkodzonych elementów potrafią kosztować firmę tysiące złotych dziennie oraz opóźnienia w ważnych projektach, przez które w ramach wielu umów mogą wynikać kary finansowe.
1. Jaka jest struktura metalograficzna ścierniwa?
Czy to martenzyt, bainit czy sorbit? Struktura decyduje o trwałości ziaren, ich odporności na pękanie oraz wpływie na oczyszczą powierzchnię.
2. Jaka jest żywotność i jak zmienia się twardość w cyklu pracy?
Dobre ścierniwo potrafi utwardzać się w trakcie eksploatacji, podczas gdy słabe szybko traci intensywność i skuteczność.
3. Czy mogę zobaczyć certyfikaty i wyniki testów?
Analiza sitowa, badania twardości czy deklaracje o braku zendry odlewniczej powinny być standardem w każdej dostawie.
4. Czy ścierniwo zawiera zendrę?
Zanieczyszczone media niszczą filtry, zwiększają pylenie i obniżają jakość przygotowanej powierzchni. Zendra odlewnicza często stanowi od 5 do 10% objętości śrutu.
5. Jakie certyfikaty jakości posiadają dostawy?
Stała jakość partii to stabilny proces. Bez atestów i kontroli trudno mówić o powtarzalności wyników.
Cena za tonę śrutu to tylko wierzchołek góry lodowej. W praktyce to jakość ścierniwa decyduje o wydajności procesu, liczbie przestojów i ostatecznym koszcie produkcji. Firmy, które zrezygnowały z „okazyjnych” zakupów, często zmniejszały miesięczne zużycie o połowę – przy lepszym efekcie końcowym.
Dlatego zanim zdecydujesz się na najtańszą ofertę, zadaj swojemu dostawcy powyższe pytania. Bo w śrutowaniu nie chodzi o cenę jednostkową ścierniwa, tylko o całkowity koszt procesu (TCO) oraz parametry jakościowe uzyskiwane w długofalowej perspektywie.
